Osteochondrosis - Στάδια ανάπτυξης, συμπτώματα, θεραπεία και αιτίες

Τι είναι η οστεοχονδρία

Σήμερα, μόνο μερικοί χαρούμενοι άνθρωποι καταφέρνουν να κρυφτούν από την οστεοχονδρία της σπονδυλικής στήλης, αλλά ταυτόχρονα ένας πολύ μικρός αριθμός ανθρώπων μπορεί να δώσει μια σωστή εξήγηση όπου οι ρίζες αυτής της επιδημίας είναι κρυμμένες.

Εν τω μεταξύ, ολόκληρη η ουσία της νόσου, όπως συμβαίνει συχνά, περιλαμβάνεται: "Osteo" στη γλώσσα των αρχαίων Ελλήνων σημαίνει οστά "χόνδρο" Chondro ". Και το τέλος της λέξης προήλθε από το επίθημα "Ozis", το οποίο χρησιμοποιείται για τη δημιουργία των ιατρικών όρων όταν συνοδεύεται η διαδικασία μη αναστρέψιμων αλλαγών, οι οποίες προκαλούνται από διαταραχή μεταβολικών μηχανισμών σε επίπεδο κυττάρων (όπως λένε οι εμπειρογνώμονες, δυστροφικά).

Τύποι οστεοχονδρισμού

  • Οστεχονδρισμός της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης (ακόμη και στους νέους)
  • Οστεχονδρισμός του brustregion (λιγότερο πιθανό)
  • Οστεοχονδρία του τμήματος οσφυϊκής

Η πιο συνηθισμένη ταξινόμηση της σπονδυλικής οστεοχονδρισμού συνδέεται με την ανατομική δομή της στήλης της σπονδυλικής στήλης και την γενικά αναγνωρισμένη διαίρεση της στο λαιμό, το στήθος και την οσφυϊκή διάκριση.

Τις αιτίες της οστεοχονδρισμού

Η σύγχρονη ιατρική προσκολλάται στην έκδοση, η οποία πρέπει να πραγματοποιηθεί για την ανάπτυξη της οστεοχονδρότητας Ένας ή περισσότεροι από τους παράγοντες που αναφέρονται παρακάτω:

  • μολυσμένη κληρονομιά - η παρουσία μιας ασθένειας σε προηγούμενες γενιές.
  • Λοιμώξεις και ισχυρή δηλητηρίαση.
  • ανεπαρκώς ισορροπημένη διατροφή.
  • Σταθερή επίδραση στη σπονδυλική στήλη των ανεπιθύμητων φυσικών παραγόντων (κραδασμούς, κινήσεις και κινήσεις σοκ κ.λπ.).
  • Συχνή και μακροχρόνια παρουσία σε μια συγκεκριμένη θέση του σώματος (θέση).
  • Ιστορικό τραυματισμών στην πλάτη.
  • Αυξημένο φορτίο - στάθμιση ή μεγάλο σωματικό βάρος.
  • Συγγενείς ή αποκτηθείσες παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης και του μυοσκελετικού συστήματος στο σύνολό του.
  • Αυτοάνοσες διεργασίες και έντονες κυκλοφοριακές διαταραχές στο σώμα.
  • Καπνός;
  • Ανεπαρκής σωματική δραστηριότητα.

Το κύριο μέρος των παθολογικών διεργασιών αυτής της νόσου συνήθως αρχίζει με μειωμένες διαδικασίες ισχύος του στρώματος χόνδρου μεταξύ δύο γειτονικών σπονδύλων. Σε νεαρή ηλικία, κάθε δίσκος είναι κατάλληλος για τα αιμοφόρα αγγεία τους, σύμφωνα με τα οποία λαμβάνονται τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά και τα μεταβολικά προϊόντα απομακρύνονται εξωτερικά.

Αφού το άτομο είναι 20-25 ετών, τα αιμοφόρα αγγεία που τροφοδοτούν τον χόνδρο είναι σταδιακά ατροφία και η διατροφή εμφανίζεται παθητική οφειλόμενη όταν απορροφά τις απαραίτητες χημικές ενώσεις από τους επόμενους ιστούς. Ταυτόχρονα, η ουσία μη -εμπορικών σημάτων του δίσκου δρα ως ένα είδος αντλίας: η εισροή και η αποστράγγιση των υγρών με διαλυμένες ουσίες εμφανίζονται σε ανθρώπινα κινήματα. Επομένως, η χαμηλή σωματική δραστηριότητα οδηγεί σε έλλειψη των απαραίτητων στοιχείων και στη συσσώρευση του μεταβολισμού (μερικές φορές τοξικό). Η ίδια εικόνα δημιουργείται όταν τα θρεπτικά συστατικά περιέχονται σε ανεπαρκή όγκο. Επιπλέον, η διαδικασία απορρόφησης των θρεπτικών ουσιών είναι σημαντικά δύσκολη εάν οι ίνες του ιστού του χόνδρου είναι σχισμένες (π.χ. ως αποτέλεσμα τραυματισμού).

Η έλλειψη θρεπτικών ουσιών σημαίνει ότι οι διαδικασίες αποκατάστασης του σκληρού δίσκου επιβραδύνουν και σταματούν καθόλου. Οι ίνες του χάνονται μέσω της ελαστικότητας, η οποία συνοδεύεται από παθολογικές αλλαγές που αλλάζουν φάση.

Στάδια ανάπτυξης της οστεοχονδρισμού της σπονδυλικής στήλης

Η αναγέννηση, η οποία εκτίθεται στην οστεοχονδρία της οστεοχονδρισμού, την αναγέννηση, η οποία είναι ομαλή, αλλά αναπόφευκτα ένα ύφασμα του προσβεβλημένου θραύσματος προς την κατεύθυνση του κέντρου στην περιφέρεια και επηρεάζει το πρώτο πράγμα που επηρεάζει το στρώμα του χόνδρου και στη συνέχεια τους σχηματισμούς των οστών. Μετά τις αλλαγές που εκφράζονται, ολόκληρη η διαδικασία χωρίζεται σε διάφορες φάσεις.

  1. Μόνο το κεντρικό τμήμα του σκληρού δίσκου επηρεάζεται: γίνεται λιγότερο ελαστικό, γι 'αυτό και οι ιδιότητες απόσβεσης μειώνονται.
  2. Το περιφερειακό, πυκνότερο, μέρος του ενδιάμεσου περιγράμματος WIRBAL. Δεν μπορεί να κρατήσει τους σπονδύλους καλύτερους και ως εκ τούτου έχετε την ευκαιρία να μετακινηθείτε προς την οριζόντια κατεύθυνση. Μπορούν να εμφανιστούν ρωγμές στην περιφέρεια του παραθύρου.
  3. Οι ρωγμές κατά μήκος των άκρων του στρώματος της ζώνης γίνονται βαθύτερες και ευρείες. Ένα ήπιο εσωτερικό ύφασμα χόνδρου μπορεί να πέσει μέσα σας - τότε θα ληφθούν προβολές. Το πάχος του στρώματος μειώνεται τόσο πολύ που οι σπόνδυλοι είναι σε επαφή μεταξύ τους και η ανάπτυξη των οστών (κόκκοι) σχηματίζονται στις επαφές τους - οστεοφυτικά. Εάν η ρωγμή αποκτήσει επαρκές μέγεθος ή αφήσει τις άκρες της έκρηξης του δίσκου, ο ιστός του χόνδρου ξεσπάει. Εάν διανέμεται σε κατακόρυφη κατεύθυνση, σχηματίζεται μια εισαγωγή (εντός των σπονδύλων). Δεν προκαλεί κλινικά συμπτώματα. Στη διανομή του χόνδρου υφάσματος σε μια οριζόντια προβολή, μια κλασική ιερομετρική δίσκο κήλης που οδηγεί σε συμπίεση σημαντικών περιφερειακών δομών.
  4. Στο τελευταίο στάδιο, ο ιστός του χόνδρου αντικαθίσταται από δέσμευση και τα καλώδια της σπονδυλικής στήλης εμπλέκονται στον παθολόγο. Αυτό οδηγεί στην απώλεια ενεργών κινήσεων.

Ποιος κινδυνεύει;

Πολλές μελέτες έχουν δείξει αρκετούς παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη της οστεοχονδρισμού:

  1. Ηλικιωμένοι (άνω των 50 ετών). Η διαδικασία περιορισμού του χόνδρου σε αυτή την ηλικία επιβραδύνεται με φυσικό τρόπο, πράγμα που οδηγεί σε αύξηση του κινδύνου οστεοχονδρισμού. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, αυτή η ασθένεια θεωρήθηκε ως φυσική ασθένεια της σπονδυλικής στήλης ενός ηλικιωμένου ατόμου.
  2. Ευσαρκία. Δημιουργεί ένα αυξημένο φορτίο στη σπονδυλική στήλη, η οποία συνοδεύεται από μια γρήγορη φθορά στο στρώμα του χόνδρου.
  3. Η παρουσία συγγενών (από παλαιότερες γενιές) ασθενείς με οστεοχονδρία.
  4. Υποδυναμική. Οδηγεί στην ανάπτυξη της οστεοχονδρισμού, καθώς οι ενδιάμεσοι δίσκοι της ικανότητας αποσύρονται για τη διατήρηση των θρεπτικών ουσιών και των υγρών, εάν είναι απαραίτητο.
  5. Τραυματισμοί στην πλάτη. Ακόμα μικρότεροι τραυματικοί τραυματισμοί (π.χ. τραυματισμοί μαστίγιο στα τροχαία ατυχήματα) οδηγούν σε μικροσκοπικό ιστό χόνδρου, ο οποίος συνοδεύεται από αλλαγή.
  6. Μεταβολικές διαταραχές και σχετικές σωματικές παθολογίες (διαταραχές κυκλοφορίας, φλεγμονώδεις και αυτοάνοσες διεργασίες). Συνοδεύεται από τη διατροφική διαδικασία με εξασθενημένο ιστό και σε περίπτωση βλάβης στον συνδετικό ιστό, η φλεγμονώδη διαδικασία μπορεί επίσης να εφαρμοστεί στη σπονδυλική στήλη.
  7. Συγγενή και αποκτηθείσα ελαττώματα στη δομή του μυοσκελετικού συστήματος. Οδηγούν σε μετατόπιση ισορροπίας, παραμόρφωση της στήλης της σπονδυλικής στήλης και ακατάλληλη κατανομή του φορτίου στους μεσοσπονδύλους δίσκους.
  8. Εγκυμοσύνη. Η υπερφόρτωση της στήλης της σπονδυλικής στήλης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης συχνά οδηγεί σε μετατόπιση των δομών της και στην επακόλουθη ανάπτυξη της οστεοχονδρισμού.
  9. Επαγγελματική ασπίδα (φυσική φύση). Αυτό περιλαμβάνει αρχικά δονήσεις, ανύψωση και μεταφορά βάρους. Η ίδια ομάδα περιλαμβάνει επαγγελματικά αθλήματα επειδή συνήθως συνοδεύονται από φυσική υπερφόρτωση και τραυματισμούς.

Κάθε άτομο που έχει έναν ή περισσότερους από αυτούς τους παράγοντες βρίσκεται σε αυξημένη ζώνη κινδύνου.

Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα με οστεοχονδρία

Ενόψει του γεγονότος ότι η οστεοχονδρία επηρεάζει κυρίως τη σπονδυλική στήλη, θα ήταν λογικό να υποθέσουμε ότι το πρώτο σημάδι μιας λειτουργικής διαταραχής είναι ο πόνος στην πλάτη και στη σπονδυλική στήλη. Ωστόσο, η πρακτική δείχνει ότι οι καταγγελίες όπως :: συχνά μια τέτοια άτυπη, με την πρώτη ματιά ::

  • Ένα αίσθημα κόπωσης, βαρύ στην πλάτη, κυρίως ώμους.
  • Σκόνη και πόνος στα άνω άκρα.
  • Πονοκέφαλο;
  • Ζάλη, ναυτία.
  • Πόνος στο στήθος και στην περιοχή της καρδιάς.

Ο τύπος των συμπτωμάτων καθιστά τον ασθενή έναν ειδικό σε άλλο προφίλ, ενώ η αιτία της εμφάνισής του είναι στην οστεοχονδρία.

Συμπτώματα οστεοχονδρισμού

Η οστεοχονδρία έχει μια χρόνια πορεία και εκδηλώνεται σε μια επιδείνωση. Εκτός από αυτά τα συμπτώματα, χαρακτηρίζεται από τα ακόλουθα συμπτώματα:

  1. Σύνδρομο πόνου. Στο οξύ στάδιο, ο πόνος στην πλάτη είναι καύση, αφόρητη στη φύση, εξαπλώνεται αρκετά μακριά από τις προσβεβλημένες στροβιλίσεις και ακτινοβολεί κατά μήκος των νευρικών ινών. Ο πόνος επιτρέπει σε ένα άτομο να πάρει μια συγκεκριμένη θέση του σώματος στο οποίο γίνεται πιο ήσυχο. Στο στάδιο της ύφεσης, ο πόνος μπορεί να συμβεί μόνο σε μια συγκεκριμένη θέση ή με ορισμένες κινήσεις.
  2. Λειτουργικές διαταραχές. Το προσβεβλημένο νεύρο μπορεί να χάσει τη λειτουργία του ή να το εκτελέσει σε περιορισμένο όγκο, γεγονός που οδηγεί σε κώφωση των άκρων, μυϊκή αδυναμία, μείωση του όγκου των ενεργών κινήσεων, την εμφάνιση της παραισθησίας (ασυνήθιστες αισθήσεις στο δέρμα που επηρεάζεται από το νεύρο).
  3. Νευρολογικές διαταραχές Αντανακλαστική ή συμπίεση. Ανάλογα με το τμήμα της σπονδυλικής στήλης επηρεάζεται από την παθολογική διαδικασία, εμφανίζονται τα κλινικά συμπτώματα: ζάλη και διαταραχή βάδισης, αυτιά, λόξυγκας, κατασχέσεις χοληδόχου κύστης, ξηρό βήχα, καούρα κ.λπ.

Ο γιατρός παρατηρεί κατά τη διάρκεια των εξετάσεων:

  • Ο ασθενής είναι σε μια αναγκαστική (ανταλατική) στάση.
  • Οι ενεργές κινήσεις στα άκρα, πίσω, ο όγκος μειώνεται σημαντικά.
  • Η ένταση των μυών (άμυνα) βρίσκεται στην πληγείσα περιοχή της πλάτης.
  • Το αίσθημα των διαδικασιών αγκάθι των σπονδύλων και η περίοδος συνοδεύεται από την εμφάνιση σοβαρού πόνου.

Η τελική διάγνωση πραγματοποιείται με βάση τα αποτελέσματα μιας πρόσθετης εξέτασης.

Εκτός του επιπέδου επιδείνωσης, υπάρχει ανεπιθύμητος πόνος σε σχέση με την εφαρμογή ορισμένων κινήσεων ή σωματικής δραστηριότητας στο σύνολό της και αυξημένη κόπωση, γρήγορη κόπωση με μεγαλύτερη παραμονή στη θέση ή τη καθιστή θέση.

Θεραπεία της οστεοχονδρισμού

Η οστεοχονδρία αντιμετωπίζεται εκτενώς όπως κάθε άλλη ασθένεια. Στην οξεία φάση, η θεραπεία επιδιώκει τους ακόλουθους στόχους:

  1. Ο αγώνας κατά του συνδρόμου του πόνου. Οι σύγχρονοι γιατροί συμμορφώνονται με την προοπτική ότι με κάθε κοινή παθολογία, συνοδευόμενη από έντονο πόνο, το κύριο καθήκον των θεραπευτικών μέτρων είναι η εξάλειψη τους. Ο εντατικός πόνος δεν θέτει μόνο ένα άτομο σε κατάσταση ψυχολογικών καταγγελιών, αλλά και οι επηρεαζόμενες αρθρώσεις που γίνονται εξοικειωμένες με την πάροδο του χρόνου και μπορούν να οδηγήσουν στην ακαμψία τους. Προκειμένου να είναι τα πιο αποτελεσματικά φάρμακα από μια ομάδα νεοπιοειδών αναλγητικών και μη -στερεοειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο συστηματικά όσο και τοπικά, τα φάρμακα από μια ομάδα νεοπιοειδών αναλγητικών έχουν αποδειχθεί. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι γιατροί χρησιμοποιούν ανακουφιστές πόνου για τον θεραπευτικό αποκλεισμό.
  2. Αφαιρέστε τη μυϊκή ένταση. Ο σπασμός των μυών του αντανακλαστικού περιπλέκει τις διαδικασίες αποκατάστασης του τμήματος της σπονδυλικής στήλης που επηρεάζεται σημαντικά επειδή οδηγεί σε επιδείνωση της κυκλοφορίας του αίματος. Για να εξαλειφθεί αυτό το πρόβλημα, χρησιμοποιείται φάρμακα από την ομάδα των κεντρικών μυών.
  3. Βελτίωση της ισχύος του στρώματος της ζώνηςπου αποτελείται από χόνδρο. Σας δίνει τη δυνατότητα να αυξήσετε τη λειτουργικότητα του μεσοσπονδύλιου δίσκου και να τονώσετε την αποκατάστασή σας. Χρησιμοποιούνται παρασκευάσματα από την ομάδα χονδροπροστατευτικών.
  4. Βελτίωση των μεταβολικών διεργασιών σε μεσοσπονδύλους δίσκους μεταξύ των σπονδύλων. Χρησιμοποιούνται βιογενή διεγερτικά, υαλώδες σώμα. Ωστόσο, η αποτελεσματικότητά τους είναι αμφίβολη σε πολλούς νευρολόγους.
  5. Εκφόρτωση του προσβεβλημένου τμήματος. Χρησιμοποιείται αυστηρή ανάπαυση στο κρεβάτι, χρησιμοποιούνται διάφορες συσκευές, ορθοσταθμοί (επίδεσμος, κορσέ, τυχαίο κολάρο).

Η φυσιοθεραπεία είναι επίσης δυνατή:

  • Ξηρή θερμότητα?
  • Επαγωγοθερμία;
  • διαταναλικά ρεύματα και παλμικά ρεύματα.
  • Υπεριώδη ακτινοβολία.
  • Ηλεκτροφόρηση με διαλύματα αναισθησίας.

Η κρανιοσακαλλική θεραπεία, το μασάζ ζώνης αντανακλαστικών και η κρυοθεραπεία έχουν αποδειχθεί καλά.

Στα τελευταία στάδια, η χειρουργική επέμβαση πραγματοποιείται με ορισμένους τύπους συμπίεσης των ριζών των νεύρων.

Οι χονδροπροστατευτές συνεχίζονται στο στάδιο της ύφεσης. Πρόσθετα γεγονότα όπως:

  • Μασάζ - Σας δίνει τη δυνατότητα να βελτιώσετε την κυκλοφορία του αίματος στους ιστούς και τη δύναμη των μεσοσπονδύλων δίσκων.
  • Εφαρμογές με Ozokerit;
  • Λουτρά με ραδρόνια και υδρόθειο.
  • Εφαρμογές λάσπης ·
  • Η θεραπευτική φυσική αγωγή ή (στο αρχικό στάδιο) άσκηση - βοηθά στην αποκατάσταση των λειτουργιών της σπονδυλικής στήλης και των άκρων, για τη βελτίωση της διατροφής των παραθύρων των παραθύρων και του σχηματισμού των επώδυνων μυών.

Η χειρωνακτική θεραπεία χρησιμοποιείται επίσης με επιτυχία.

Επιπλοκές για οστεοχονδρία

Η οστεοχονδρία είναι μια παθολογία που μπορεί να προκαλέσει σοβαρές νευρολογικές διαταραχές σε μεταγενέστερα στάδια. Αφού ο μεσοσπονδύλος δίσκος χάνει την ακεραιότητά του, χάνει την ικανότητα να δείχνει τις ιδιότητες απόσβεσης του σε φορτία και στο μέλλον διάφορες δομές περιφρονήσεων δεν μπορούν να προστατεύσουν από τα νεύρα συμπίεσης και τα αιμοφόρα αγγεία. Ταυτόχρονα, η ουσία του ίδιου του παραθύρου μπορεί να προκαλέσει συμπίεση.

Οι πιο σοβαρές επιπλοκές είναι:

  • Parese των άνω άκρων.
  • Επιθέσεις της ξαφνικής απώλειας συνείδησης, συνοδευόμενες από την περίπτωση του ασθενούς.
  • Το σύνδρομο Drop-Periodic πέφτει ξαφνικά διατηρώντας την ευαισθητοποίηση.

Οι επιθέσεις πόνου στα μεταγενέστερα στάδια μπορούν να γίνουν τόσο έντονες που ο ασθενής έχει χάσει την ικανότητα να κινείται, αναπνέοντας βαθιά, βήχα. Ταυτόχρονα, η συχνότητα και η διάρκεια της επιδείνωσης αυξάνεται κατά τη διάρκεια της νόσου.

Είναι δυνατόν να ανακάμψει πλήρως;

Η μέγιστη αποκατάσταση των δομών των μεσοσπονδύλων είναι δυνατή μόνο στα πρώτα στάδια της παθολογικής διαδικασίας. Σε μεταγενέστερες φάσεις, οι αλλαγές είναι μη αναστρέψιμες. Ωστόσο, η σωστή επιλεγμένη θεραπεία και ο βέλτιστος τρόπος ζωής καθιστούν δυνατή την επιβράδυνση της προόδου της νόσου και τη μείωση της συχνότητας, της διάρκειας και της σοβαρότητας των οξείων περιόδων.

Πρόληψη της οστεοχονδρισμού

Το κύριο μέγεθος για την πρόληψη της οστεοχονδρισμού δεσμεύεται για έναν υγιεινό τρόπο ζωής:

  1. Σωστή διατροφή, επαρκής στη διατροφή των προϊόντων που περιέχουν ουσίες για την κατασκευή ιστού χόνδρου.
  2. Τα κανονικά αθλήματα - τα πιο αποτελεσματικά έχουν δείξει γιόγκα και κολύμπι καθώς και γυμναστική και σκι. Τους επιτρέπουν να δημιουργήσουν ένα ισχυρό κορσέ πίσω μυών που υποστηρίζει σημαντικά τη σπονδυλική στήλη. Η ρύπανση σοκ (μπότες, σταθερά σε μια συμπαγής επιφάνεια) και με βαρύ βάρος (PowerLifting, βαρύ αθλητισμό) δεν συνιστώνται εάν υπάρχει μεγάλη τάση προς την οστεοχονδρία.
  3. Η καταπολέμηση του υπερβολικού βάρους είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες στην πρόληψη της οστεοχονδρισμού, καθώς είναι ένα υπερβολικό βάρος που οδηγεί σε υπερβολική πίεση στην ουσία των μεσοσπονδύλιων δίσκων.
  4. Απόρριψη κακών συνηθειών. Έχει αποδειχθεί ότι το κάπνισμα οδηγεί σε μείωση των αιμοφόρων αγγείων και σε επιδείνωση της διατροφής των ιστών, συμπεριλαμβανομένου του χόνδρου.
  5. Πρόληψη σταθερής μικροτραμίας της σπονδυλικής στήλης. Για να το κάνετε αυτό, θα πρέπει να μάθετε την τεχνική της κατάλληλης αύξησης και φορώντας βάρη (ειδικά αν αυτό είναι μέρος των επαγγελματικών καθηκόντων).

Μία από τις πιο αποτελεσματικές μετρήσεις για την πρόληψη της οστεοχονδρισμού θεωρούν έναν βαθύ, αρκετά μεγάλο ύπνο σε ένα φρεάτιο δωμάτιο με μισή επιφάνεια.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αν και η σπονδυλική στήλη δεν έχει το βαρυτικό φορτίο σε οριζόντια θέση, έτσι ώστε οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι να χαλαρώσουν όσο το δυνατόν περισσότερο. Σε αυτό το σημείο, εμφανίζονται ενεργά οι διαδικασίες ανάκτησης και διατροφής σε αυτές, για τις οποίες απαιτούνται ροή οξυγόνου. Εάν η επιφάνεια του κρεβατιού δεν είναι αρκετά σκληρή, η σπονδυλική στήλη δεν διατηρεί την ομοιόμορφη θέση και ορισμένα τμήματα αποκαθίστανται χειρότερα από τα υπόλοιπα.

Δυστυχώς, οι άνθρωποι πολύ συχνά δεν παρατηρούν τα συμπτώματα και αγνοούν τακτικά τον πόνο στο λαιμό. Μια μικρή προσοχή στον εαυτό σας και η εκτέλεση αρκετών συστάσεων μπορεί να μειώσει την ανάπτυξη αυτής της νόσου. Ορισμένες από τις συστάσεις, όπως η γιόγκα ή η επαρκής διατροφή, μπορούν να γίνουν ένας τρόπος ζωής και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής γενικά. Η ασθένεια μπορεί να φέρει ένα άτομο σε έναν πιο σωστό και αρμονικό τρόπο ζωής. Ο κύκλος των γνωστών μπορεί ακόμη και να αλλάξει. Αυτή η επιτυχημένη επιλογή όταν η ασθένεια προκαλεί ταλαιπωρία φέρνει ένα άτομο σε θετικές αλλαγές.